Wojski Hreczecha – jedna z postaci w epopei Adama Mickiewicza Pan Tadeusz. Był dalekim krewnym Sędziego Soplicy i przyjacielem jego domu. Do kanonów literackich przeszedł opis jego gry na rogu zaczynający się od słów: Natenczas Wojski chwycił na taśmie przypięty Wojski Hreczecha, ilustracja Michała Elwiro Andriollego z 1881 roku. Portal Wordwall umożliwia szybkie i łatwe tworzenie wspaniałych materiałów dydaktycznych. Wybierz szablon. Wprowadź elementy. Pobierz zestaw ćwiczeń interaktywnych i do wydruku. Dowiedz się więcej. Koncert Jankiela - środki poetyckie - "Pan Tadeusz" - Plan wydarzeń "Pan Tadeusz" (Polowanie) - "Pan Tadeusz" - trudne słowa. 3. "Pan Tadeusz". To epopeja przedstawiająca życie polskiej szlachty obraz tradycji szlacheckiej. Mickiewicz pokazał w niej kunszt w opisywaniu obazu, muzyki za pomocą słów. Wśród zajęć szlachty przedstawionych w epopei "Pan Tadeusz" jest polowanie.Polowanie na niedźwiedzia było ważnym wydarzeniem w utworze. Gra Wojskiego na rogu. 4. Pan Tadeusz jako gatunek literacki to: a) komedia b) epopeja narodowa c) poemat dygresyjny d) dramat romantyczny 5. Ile lat miał Tadeusz? a) 18 b) 19 c) 20 d) 21 6. Wskaż zdanie nieprawdziwe: a) Pan Tadeusz to książka o spisku na życie cara. b) Pan Tadeusz to książka o sprawach narodowych. Poznajemy piękno przyrody litewskiej oraz dworku szlacheckiego. Tytułowy bohater powraca do Soplicowa, gdzie spędził dzieciństwo. Stęskniony i szczęśliwy Tadeusz udaje się do pokoju, w którym mieszkał dziesięć lat temu. Szybko orientuje się, że w pomieszczeniu obecnie gospodarzy kobieta. Wygląda przez okno i zauważa młodą 2. Co się działo, gdy Wojski zaczynał grać na rogu? Wpisz w puste miejsca podane wyrażenia. Pamiętaj o zachowaniu właściwej kolejności. odgłosy zwierząt, zdziwienie strzelców, echo i muzyka, oklaski słuchaczy, historia łowów opowiedziana dźwiękami rogu Dźwięki rogu Wywołane obrazy 1. Pierwsze dźwięki rogu 2. . Opis rogu Wojskiego., Pierwsze dźwięki muzyki., Zdziwienie strzelców na głos rogu., Historia łowów opowiedziana dźwiękami rogu., Naśladowanie odgłosów zwierząt., Echo i muzyka., Oklaski i wiwaty słuchaczy.. Leaderboard This leaderboard is currently private. Click Share to make it public. This leaderboard has been disabled by the resource owner. This leaderboard is disabled as your options are different to the resource owner. Log in required Options Switch template Interactives More formats will appear as you play the activity. Gra Wojskiego na rogu Natenczas Wojski chwycił na taśmie przypięty Swój róg bawoli, długi, cętkowany, kręty Jak wąż boa, oburącz do ust go przycisnął, Wzdął policzki jak banię, w oczach krwią zabłysnął, Zasunął wpół powieki, wciągnął w głąb pół brzucha I do płuc wysłał z niego cały zapas ducha, I zagrał: róg jak wicher, wirowatym dechem Niesie w puszczę muzykę i podwaja echem. Umilkli strzelcy, stali szczwacze zadziwieni Mocą, czystością, dziwną harmoniją pieni. Starzec cały kunszt, którym niegdyś w lasach słynął, Jeszcze raz przed uszami myśliwców rozwinął; Napełnił wnet, ożywił knieje i dąbrowy, Jakby psiarnię w nie wpuścił i rozpoczął łowy. Bo w graniu była łowów historyja krótka: Zrazu odzew dźwięczący, rześki: to pobudka; Potem jęki po jękach skomlą: to psów granie; A gdzieniegdzie ton twardszy jak grzmot: to strzelanie. Tu przerwał, lecz róg trzymał; wszystkim się zdawało, Że Wojski wciąż gra jeszcze, a to echo grało. Zadął znowu; myśliłbyś, że róg kształty zmieniał I że w ustach Wojskiego to grubiał, to cieniał, Udając głosy zwierząt: to raz w wilczą szyję Przeciągając się, długo, przeraźliwie wyje, Znowu jakby w niedźwiedzie rozwarłszy się garło, Ryknął; potem beczenie żubra wiatr rozdarło. Tu przerwał, lecz róg trzymał; wszystkim się zdawało, Że Wojski wciąż gra jeszcze, a to echo grało. Wysłuchawszy rogowej arcydzieło sztuki, Powtarzały je dęby dębom, bukom buki. Dmie znowu: jakby w rogu były setne rogi, Słychać zmieszane wrzaski szczwania, gniewu, trwogi, Strzelców, psiarni i zwierząt; aż Wojski do góry Podniósł róg, i tryumfu hymn uderzył w chmury. Tu przerwał, lecz róg trzymał; wszystkim się zdawało, Że Wojski wciąż gra jeszcze, a to echo grało. Ile drzew, tyle rogów znalazło się w boru, Jedne drugim pieśń niosą jak z choru do choru. I szła muzyka coraz szersza, coraz dalsza, Coraz cichsza i coraz czystsza, doskonalsza, Aż znikła gdzieś daleko, gdzieś na niebios progu! Wojski obiedwie ręce odjąwszy od rogu Rozkrzyżował; róg opadł, na pasie rzemiennym Chwiał się. Wojski z obliczem nabrzmiałym, promiennym, Z oczyma wzniesionymi, stał jakby natchniony, Łowiąc uchem ostatnie znikające tony. A tymczasem zagrzmiało tysiące oklasków, Tysiące powinszowań i wiwatnych wrzasków. Adam Mickiewicz - Pan Tadeusz, Księga IV Posłuchaj gry Wojskiego na rogu: Pan Tadeusz, Gra Wojskiego na rogu, reż. muz. wyk. NOSPR Katowice, dyr. waltornie: - demo Pan Tadeusz, Polowanie, reż. muz. wyk. NOSPR Katowice, dyr. waltornie: - demo - Pan Tadeusz, Polowanie - Kim był Wojski w Panu Tadeuszu? Wojski to nazwa urzędnika, którego zadaniem było pilnowanie porządku w czasie, gdy szlachta wyruszała na wyprawę wojenną. Opiekował się ich rodzinami, dobytkiem, zapewniał bezpieczeństwo. Mógł być sędzią w sprawach spornych. Z tego powodu funkcję tą powierzano osobom o nienagannej reputacji, cieszących się powszechnym autorytetem i zaufaniem. W Panu Tadeuszu Wojski jest dalekim krewnym Sędziego, jego przyjacielem i zarządcą dworu. Posiada rozległą wiedzę, talent organizacyjny, kieruje polowaniami, rozstrzyga spory. Uwielbia opowieści, zwłaszcza dotyczące polowań i historii Polski, szanuje i pielęgnuje tradycje i obyczaje. Posiada talent i spryt taktyczny, zostaje mistrzem ceremonii zaręczyn Tadeusza i Zosi. Kunsztem gry Wojskiego na rogu zachwycali się wszyscy bohaterowie epopei Adama Mickiewicza. Jak nazywał się Wojski z Pana Tadeusza? Nazwy funkcji postaci w Panu Tadeuszu są pisane z dużej litery (Podkomorzy, Hrabia, Sędzia). To może błędnie sugerować, że Wojski to nazwisko wykonawcy słynnego koncertu gry na rogu. Ale Wojski już w Księdze I mówi: Nazywam się Hreczecha, a od króla Lecha,Żaden za zającami nie jeździł Hreczecha A jak miał Wojski na imię? Odpowiedź znajdziemy w Księdze VIII podczas rozmowy Wojskiego z Podkomorzym na tematy dotyczące astronomii: Takie gwiazd historyje, które z książek zbadałAlbo słyszał z podania, Wojski opowiadał.(…)Podkomorzy (…) rzekł: „Panie Tadeuszu,Waścine o gwiazdach gadanieJest tylko echem tego, co słyszałeś w szkole. Wojski z epopei Adama Mickiewicza nazywał się Tadeusz Hreczecha. To drugi bohater o tym imieniu w Panu Tadeuszu. Jesteś w: Pan Tadeusz Autor: Karolina Marlęga Serwis chroniony prawem autorskim Granie na bawolim rogu w epopei Adama Mickiewicza „Pan Tadeusz” ma wymiar symboliczny. Wojski sięgał po ten „instrument” w doniosłych chwilach. Jedną z nich było rozpoczęcie oraz pomyślne zakończenie polowania na niedźwiedzia. Wojski zawsze nosił przy sobie długi, cętkowany i kręty bawoli róg. Przypinał go do pasa na taśmie tak, aby mieć go zawsze po ręką. Gdy zadął w niego z okazji wyjazdu na polowanie, wszyscy myśliwi umilkli zasłuchani w dźwięczną melodię łowów. Najpierw był to ton pobudki, który wzywał zebranych na tropienie niedźwiedzia, potem wydawał dźwięki jęków oznaczające skomlenie psów goniących zwierza oraz dźwięki twarde, przypominające strzały. Bohater grał na rogu przez całe polowanie. Gdy zmęczony przestawał (czasami z wysiłku chwiał się na nogach), echo roznoszące się po puszczy litewskiej dalej „grało”, roznoszące te niezapomniane i magiczne dźwięki dla innych bywalców boru: wilków, żubrów, niedźwiedzi. Talent Wojskiego sprawił, że każdy, komu udało się posłuchać jego próbki, był zachwycony. Po każdym zadęciu w róg bohater słyszał masę oklasków i wiwatów, wszyscy byli rozanieleni jego grą. Dowiedz się więcej Pan Tadeusz - streszczenie Bohaterowie Pana Tadeusza Szlachta w Panu Tadeuszu Pan Tadeusz jako epos Funkcja przymiotnika ostatni w Panu Tadeuszu Pan Tadeusz - plan wydarzeń Najważniejsze cytaty w „Panu Tadeuszu” Czy „Pan Tadeusz” powinien znaleźć się w spisie lektur szkolnych? – rozprawka Dlaczego warto przeczytać „Pana Tadeusza”? Obraz kraju lat dziecinnych w „Panu Tadeuszu” Opis grzybobrania w „Panu Tadeuszu” Opis koncertu Jankiela w „Panu Tadeuszu” Charakterystyka Jankiela Opis gry Wojskiego na rogu Spór o zamek w „Panu Tadeuszu” Epilog w „Panu Tadeuszu” Obraz Rosjan w „Panu Tadeuszu” Obraz Polaków w „Panu Tadeuszu” Historia w „Panu Tadeuszu” Spowiedź księdza Robaka Charakterystyka postaci historycznych w „Panu Tadeuszu” Opis polowania na niedźwiedzia w „Panu Tadeuszu” Pan Tadeusz opracowanie „Pan Tadeusz” jako przykład epopei „Pan Tadeusz” - arcydzieło czy kicz – rozprawka „Pan Tadeusz” jako utwór romantyczny Przyroda w „Panu Tadeuszu” - poetycko-malarski obraz natury Dawne tradycje i obyczaje w „Panu Tadeuszu” Motyw miłości w „Panu Tadeuszu” Motyw literackie w „Panu Tadeuszu” Charakterystyka szlachty w „Panu Tadeuszu” Inwokacja „Pana Tadeusza” – interpretacja Opisy wschodów i zachodów słońca w „Panu Tadeuszu” Charakterystyka Maćka nad Maćkami i szlachty dobrzyńskiej Podkomorzy – charakterystyka Rejent – charakterystyka Asesor – charakterystyka Protazy – charakterystyka Klucznik Gerwazy – charakterystyka postaci Hrabia Horeszko – charakterystyka postaci Telimena – charakterystyka postaci Zosia – charakterystyka postaci Tadeusz Soplica – charakterystyka postaci Sędzia Soplica – charakterystyka postaci Jacek Soplica (Ksiądz Robak) - charakterystyka i jego ocena Spór Asesora z Rejentem Plan wydarzeń „Pana Tadeusza” Opis uczty w „Panu Tadeuszu” Historia Domeyki i Doweyki Streszczenie „Pana Tadeusza” Autorem opracowania jest: Adrianna Strużyńska. Wojski Hreczecha to jeden z bohaterów epopei Adama Mickiewicza „Pan Tadeusz”. Był dalekim krewnym i bliskim przyjacielem Sędziego, dlatego pomagał mu w gospodarstwie. Wojski to barwna postać, posiadająca wiele talentów i lubiana w towarzystwie. Bohater był marszałkiem dworu w Soplicowie. W praktyce oznaczało to, że pomagał Sędziemu w pełnieniu roli gospodarza. Wojski doskonale nadawał się do tej roli, dzięki swoim umiejętnościom i towarzyskiemu obyciu. Sędzia w młodości był zaręczony z jego córką, Martą. Niestety, dziewczyna zmarła przed ślubem. Wojski przebywał w Soplicowie z córką Teklą, która zaręczyła się z Asesorem. Podobnie jak Sędzia, był prawdziwym patriotą. Szanował więc dawne obyczaje i pielęgnował tradycje. Wojski był więc strażnikiem uniwersalnych, patriotycznych wartości, obok Sędziego, Gerwazego czy Protazego. Bohater był zarządcą kuchni, dlatego dbał, aby w Soplicowie podawano wyłącznie tradycyjne, litewskie potrawy. Wojski pełnił też rolę mistrza ceremonii, ponieważ doskonale znał etykietę i dawne obyczaje. Bohater był też świetnym gawędziarzem, opowiedział m. in. zabawną historię o Domeyce i Doweyce. Starał się pogodzić w ten sposób zwaśnionych Asesora i Rejenta. Wojski dbał więc, żeby w soplicowskim towarzystwie panowała dobra atmosfera. Wojski był również doskonałym myśliwym. Posiadał największe doświadczenie, dlatego dowodził obławą na niedźwiedzia, który wyszedł z matecznika. Niestety, nie potrafił zapanować nad Tadeuszem i Hrabią, którzy przestali wykonywać jego polecenia. Wojski posiadał też niezwykłą umiejętność gry na rogu. Potrafił wydawać melodię z instrumentu na jednym wdechu. Ze względu na jego doświadczenie i pozycję, nie wypadało mu brać udziału w polowaniu na zające. Zajmował się wyłącznie łowieniem większej zwierzyny. Bohater wsławił się również w walce, zepchnął dach sernicy na głowy Moskali, razem z Woźnym Protazym. Wojski był jednym z ostatnich przedstawicieli pokolenia tradycjonalistów i patriotów, które Mickiewicz starał się upamiętnić w epopei. Można więc dostrzec wyraźną różnicę między mądrością i obyciem Wojskiego, a lekkomyślnością przedstawicieli młodego pokolenia. Czytaj dalej: Charakterystyka Jankiela Ostatnia aktualizacja: 2022-01-31 21:10:28 Lekcję zaczynam od napisania na tablicy wyrazów „Soplicowo” i „Pan Tadeusz”. Pytam o związek tych dwóch haseł. W klasie IV oraz V uczniowie poznali fragmenty polskiej epopei, omówiłam w dużym skrócie czas i miejsce akcji, w którym toczą się wydarzenia przedstawione w utworze, nie powinno więc być problemu. Pytam też, czy pamiętają, które fragmenty „Pana Tadeusza” już poznaliśmy w młodszych klasach, o których zwyczajach kultywowanych przez mieszkańców Soplicowa rozmawialiśmy. O niektórych lekcjach w młodszych klasach pisałam tu: GRZYBOBRANIE, czyli „Pan Tadeusz” w klasie piątej oraz tu: Z głową w chmurach… „Pan Tadeusz” (fragment) – OBŁOKI Następnie nadmieniam, że bardzo istotnym wydarzeniem w fabule epopei Adama Mickiewicza „Pan Tadeusz” jest polowanie na niedźwiedzia. Polowanie Franciszek Kostrzewski Ilustracja do Pana Tadeusza, 1886r. Pokazuję uczniom fotografię. Pytam, czy wiedzą, co to za przedmiot i do czego służy, w jakich sytuacjach był używany. Informuję, że dziś poznamy fragment, w którym został opisany zwyczaj gry na rogu po zakończonym polowaniu. Oglądamy wspólnie fragment filmu Andrzeja Wajdy „Pan Tadeusz” : Fragment filmu opublikowany na przez: Krótko objaśniam, kim w Soplicowie był Wojski, jaką pełnił funkcję. Wyjaśniamy również, korzystając np. ze słownika, słowo „kunszt”. Następnie przechodzimy do wspólnej lektury fragmentu: źródło: 4. Dzieci uzupełniają kartę ona uwagę uczniów na takie zagadnienia jak: -wygląd rogu, -dźwięki naśladowane przez Wojskiego swoją grą, – sposób, w jaki natura potęgowała dźwięki wydobywane z rogu, – wysiłek, jaki Wojski musiał włożyć w grę – zakończenie fragmentu (wygląd Wojskiego po skończonej grze oraz reakcja słuchaczy) Badamy również środki poetyckie (epitety, porównanie, metafory, wyrazy dźwiękonaśladowcze, zgrubienie), ustnie omawiamy ich funkcję. Plik w wersji PDF: result-skonwertowany 5. Na koniec wracam do tematu lekcji – proszę o wyjaśnienie, dlaczego grę Wojskiego można nazwać kunsztowną? Na czym polegał kunszt gry na rogu? 6. Dzieci mogą też, jeśli starczy czasu, napisać zaproszenie na koncert gry na rogu.

pan tadeusz wojski gra na rogu